„Tak oto z potopu rusyfikacji wyłoniła się pierwsza w Radomiu polska szkoła średnia - popularna „Handlówka” – której kontynuacją jest nasze liceum. Z tak znanymi ludźmi jak sławny historyk Walery Przyborowski czy polonistka (autorka pierwszego hymnu szkoły) Sylwia Borowska objął Prosper Jarzyński budynek szczególnie nadający się do celów dydaktycznych (posiadał pracownie do przedmiotów wymagających doświadczeń) przy dzisiejszej ulicy Traugutta 61, w którym szkoła mieściła się aż do wybuchu II wojny światowej (z krótką przerwą w latach I wojny)”.
W czasie I wojny światowej placówka borykała się z trudnościami finansowymi, ale funkcjonowała. W 1918 roku stała się 8-klasową Wyższą Szkołą Realną. Kilka lat później uzyskała status placówki państwowej, a 1 lutego 1928 otrzymała imię dr. Tytusa Chałubińskiego. Nadal, aż do 1956 roku, uczyli się tu wyłącznie chłopcy.
W okresie międzywojennym w szkole działała I Radomska Drużyna Harcerska, jedna z najlepszych w Polsce. Wydawano gazetki – począwszy od dwutygodnika „Na szkolnej ławie” (1915 r.) przez „Nasze pismo”, „Myśl i Czyn” aż po „Chałubińszczaka” (1934 r.). Działało Koło Estetyki Żywego Słowa, wystawiające tak ambitne dzieła, jak „Noc listopadowa” Wyspiańskiego czy „Antygona” Sofoklesa oraz różne koła zainteresowań, a nawet szkolny radiowęzeł, zupełna w owych czasach nowinka. Biedniejszych uczniów wspomagała Bratnia Pomoc.
Wszystko zmienił wybuch II wojny światowej. Niemcy zamknęli szkoły średnie, ale już w styczniu 1940 „Chałubiński” rozpoczął tajne nauczanie. Lekcje odbywały się w prywatnych mieszkaniach.
https://www.cozadzien.pl/ze-szkolnej-kroniki/ze-szkolnej-kroniki-czachowski/79010
Po wojnie, już w 1945 roku, szkole na siedzibę przydzielono budynek dawnego kolegium pijarów w Rynku. „Chałubińszczacy” uczyli się tu do 1972 roku.
Szkoła chlubiła się opinią najbardziej usportowionej w województwie. „Zawdzięczała to przede wszystkim sukcesom w piłce koszykowej oraz siatkowej Szkolnego Koła Sportowego „Chałubińszczak”, prowadzonego przez prof. Alfonsa Wicherka – jedną z najbarwniejszych postaci w historii liceum” - czytamy na stronie IV LO.
Z biegiem lat wiekowe kolegium pijarów coraz gorzej się sprawdzało jako siedziba szkoły – nie było centralnego ogrzewania, więc na ścianach pojawił się grzyb, zaczęły pękać stropy. Coraz pilniejsza stawała się potrzeba znalezienia innego lokalu. Ówczesny dyrektor „Chałubińskiego” Karol Laskoś poddał pomysł budowy nowej siedziby. Do świeżo wzniesionego gmachu przy ul. Mariackiej 25 chałubińszczacy przeprowadzili się w październiku 1972 roku. „Nowy – widny i, wydawałoby się, przestronny budynek bardzo szybko okazał się za ciasny, gdyż zamiast 12 oddziałów, musiał pomieścić przeszło 20, a ich liczebność stale rosła. Nie odbyło się więc bez kolejnych rozbudowań, nadbudowań i modernizacji, które właściwie trwają do dziś” - piszą autorzy historii szkoły.
W IV LO działał kabaret Nonsens, powstawały kolejne pisma szkolne: „Parzenica”, „Bzdura” czy „Kontra”, która w 1996 roku zajęła pierwsze miejsce w II Ogólnopolskim Konkursie na Gazetę Szkolną. Młodzież interesująca się sprawami społeczno-politycznymi działała w Parlamencie Młodzieży Miasta Radomia i w szkolnym Klubie Europejskim „Tytus w Europie”, organizowała również Tygodnie Kultury Europejskiej i Światowej.
