Dwukondygnacyjną kamienicę w południowej pierzei Rynku, tuż za kolegium pijarów wybudowano w pierwszej połowie XIX wieku dla Antoniego Majewskiego. W 1848 roku Adolf Frick – ceniony w kraju specjalista z zakresu farmacji, przy tym filantrop - otrzymał koncesję na prowadzenie apteki. Otworzył ją właśnie na parterze kamienicy Majewskiego. Do Radomia przyjechał z Warszawy, gdzie kierował aptekami szpitali starozakonnych. W Radomiu był m.in. asesorem farmacji w Urzędzie Lekarskim guberni radomskiej, kuratorem Radomskiego Towarzystwa Dobroczynności, członkiem zarządu Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych Powiatu Radomskiego, a także opiekunem działającego w naszym mieście Domu Schronienia Starców. Po śmierci Adolfa w 1874 roku aptekę przy rynku przejął jego syn, a potem wnuk. Pod koniec XIX wieku zarządzał nią Henryk Kobyliński.
W 1903 roku interes nabył Julian Kasprzykowski, który do Radomia kilka lat wcześniej przeprowadził się z Bielska Podlaskiego. W niedługim czasie przy ul. Skaryszewskiej (obecnie ul. Słowackiego) otworzył filię apteczną. Zmarł 30 sierpnia 1920 roku, a apteka wraz z filią przypadła jego żonie - Emilii i dzieciom; prowadziła ją pod szyldem „J. Kasprzykowski i spadkobiercy”. Kiedy w 1924 roku syn Kasprzykowskich – Edward skończył studia farmaceutyczne na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra farmacji, został kierownikiem apteki, a z czasem jej właścicielem. Edward Kasprzykowski był postacią bardzo w Radomiu znaną i cenioną. Uczestnik I wojny światowej wojny polsko-bolszewickiej, współtwórca Ochotniczego Szwadronu Ziemi Radomskiej był prezesem Związku Oficerów Rezerwy i wiceprezesem Związku Legionistów w Radomiu. Poseł na Sejm IV kadencji (1935-1938).
Brak udział w kampanii wrześniowej i dostał się do niewoli; wojnę spędził w oflagu. Aptekę przy Rynku 12 prowadziła żona Edwarda - Halina. W piwnicy składowano materiały wybuchowe i broń, którą przewoził do Warszawy syn Kasprzykowskich – Tadeusz. A w szkole handlowej przy ul. Traugutta z zasobów tej apteki zorganizowano składnicę leków i materiałów opatrunkowych. Tyły apteki sięgały terenów getta, co umożliwiało niesienie pomocy ludności żydowskiej. W maju 1941 roku Halina wydzierżawiła aptekę Stanisławowi Koniecznemu. W listopadzie następnego roku została wraz z Tadeuszem aresztowana przez Niemców. Oboje trafili do Auschwitz, gdzie zginęli. Edward przeżył wojnę; po wyzwoleniu wrócił do Radomia i pracował w swojej aptece aż do jej upaństwowienia w 1951 roku.
Apteka przy Rynku 12 funkcjonowała do 2011 roku.
