Dysponowała najpierw czterema, a potem ośmioma autobusami i obsługiwała aż osiem linii o łącznej długości 100 km. Bazę techniczną ulokowano w sąsiedztwie miejskiej rzeźni. Żywot spółki nie był przesadnie długi – zlikwidowana została już w 1931 roku, bo przynosiła straty. Wtedy na scenę ponownie wkroczył inż. Kaim. Po otrzymaniu koncesji na uruchomienie komunikacji miejskiej kupił sześć autobusów marki Ursus. Radomianie mieli do dyspozycji dwie linie autobusowe: dworzec – ul. Żeromskiego – Glinice i dworzec – ul. Żeromskiego – Mleczna (obecnie ul. Okulickiego). Niestety, szybko zrezygnował z prowadzenia takiego interesu.
Po II wojnie światowej pierwsze autobusy na ulicach Radomia pojawiły się w październiku 1949. Należały do PKS-u i obsługiwały dwie linie: Sadków – Borki oraz Idalin – cmentarz ewangelicki przy ul. Kieleckiej. 1 maja 1950 roku została powołana, wydzielona z PKS-u, Miejska Komunikacja Samochodowa. W styczniu 1952 przekształcono ją w Zakład MKS, będący częścią Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej. Zakład pożyczył od PKS-u 10 autobusów, którymi obsługiwał cztery linie o długości prawie 30 km.
Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji jako samodzielna jednostka powstało 1 kwietnia 1954. Jego dyrektorem został Jerzy Nowak. Na zajezdnię wybrano firmie budynki byłej garbarni przy ul. Świerczewskiego 45. Radomianie mogli się przemieszczać pięcioma liniami o łącznej długości ok. 37 km. Choć liczby mogą się współczesnemu czytelnikowi nie wydawać imponujące, to radomska komunikacja miejska została w 1956 roku doceniona w ogólnopolskim rankingu – uznano ją za jedną z najlepiej zorganizowanych w Polsce. Musieliśmy ustąpić pola jedynie firmie transportowej z Gdańska. W połowie lat 70. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji miało 145 własnych autobusów, które obsługiwały 27 linii (w tym siedem podmiejskich) o łącznej długości 276 km.
Ciasnota i prymitywne warunki pracy przy ul. Świerczewskiego skłoniły władze miejskie do podjęcia, w 1976 roku, decyzji o budowie nowej zajezdni dla MPK – na ok. 300 autobusów. Przeprowadzka na Żakowie – na ul. Wjazdową rozpoczęła się w 1985 roku. Trzy lata później przy ul. Wernera został wybudowany dworzec dla linii podmiejskich.
15 października 1993 roku na bazie MPK powstała jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca w całości własnością miasta. Obecnie Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji obsługuje ok. 70 proc. radomskich linii autobusowych, przewożąc rocznie blisko 30 mln pasażerów.
Na podstawie informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia” Jerzego Sekulskiego i w „Kronice komunikacji miejskiej” Marka Ziółkowskiego
