Seminarium Nauczycielskie Żeńskie rozpoczęło działalność we wrześniu 1917. Jego pierwszą siedzibą był dom Balińskich i Hemplów przy ul. Lubelskiej 46 (obecnie ul. Żeromskiego). Natomiast od początku lat 20. mieściło się w budynku Gimnazjum Żeńskiego im. Marii Konopnickiej przy ul. Lubelskiej 41.
W 1922 roku seminarium zostało upaństwowione. W 1926 roku SNŻ zyskało wreszcie, dzięki zabiegom organizatorki szkoły i jej pierwszej dyrektorki Stanisławy Wronckiej, własny budynek – wyremontowana i zaadaptowana została dawna prawosławna ochronka przy ul. Warszawskiej 25 (obecnie ul. Malczewskiego 29).
Nauka w seminarium trwała pięć lat, a przyjmowano doń absolwentki siedmioklasowych szkół powszechnych. Świadectwo ukończenia uprawniało do objęcia stanowiska tymczasowego nauczyciela w szkołach powszechnych, szczególnie wiejskich, ale nie dawało prawa wstępu na wyższe uczelnie. Uczyli m.in. Michał Małuja, Zofia Węgleńska czy Maria Maj.
Poza przedmiotami teoretycznymi w SNŻ uczono gry na instrumentach muzycznych, śpiewu, rysunków, prac ręcznych, a na dodatkowych kursach także kroju i szycia oraz prowadzenia gospodarstwa domowego. Praktykować uczennice mogły w Szkole Podstawowej przy ul. Reja. Niskie czesne, a potem całkowite zniesienie opłat umożliwiły naukę w seminarium uczennicom pochodzącym z niezamożnych rodzin chłopskich, robotniczych i rzemieślniczych.
Wizytówką seminarium był chór Pieśń. Powstał w 1920 roku z inicjatywy Bolesława Egiejmana i w ciągu ponad 15 lat działalności dał 110 koncertów. Uświetniał rozmaite, nie tylko szkolne, uroczystości w Radomiu, ale także występował w Warszawie, Wilnie, Lwowie, Poznaniu i Kielcach. Koncertował m.in. przed prezydentem Ignacym Mościckim i marszałkiem Sejmu RP Wojciechem Trąmpczyńskim, kiedy gościli w naszym mieście.
Do 1925 roku słuchaczki SNŻ wspólnie ze słuchaczami Seminarium Nauczycielskiego Męskiego wydawały czasopismo „Promień”, potem utworzyły własne pismo - „Ku słońcu”. Seminarium Nauczycielskie Żeńskie przestało istnieć w 1936 roku. Taki był efekt, zapoczątkowanej w 1932 roku, reformy szkolnictwa, która likwidowała seminaria nauczycielskie, wprowadzając licea pedagogiczne.
Korzystałam z informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia” Jerzego Sekulskiego, Radom 2012
